Log-in
Stel wachtwoord opnieuw in
We sturen je een e-mail om je wachtwoord opnieuw in te stellen.
Sinds twee weken hebben wij een cafeïnevrije koffie in het assortiment. Wel de smaak, niet de rush. Zwarte NIET roes dus.
Oké, die was flauw 😉.
Maar goed, we hebben een koffie in ons assortiment die voor 93% cafeïnevrij is gemaakt, dat is echt super veel! We krijgen van meerdere mensen de vraag hoe dit proces nou precies werkt.
Dat ga ik jullie in deze blog in een notendop uitleggen.
Vroeger was decafe koffie, DECAF of cafeïnevrije koffie gewoon super slecht. De meningen over cafeïnevrije koffie zijn dus ook niet super positief over het algemeen. Maar tijden veranderen…
Dit had er destijds grotendeels mee te maken dat de groene koffie die voor dit proces gebruikt werd van slechte kwaliteit was. Zo werd er vaak hele oude en goedkope koffie gebruikt. Nu weten we gelukkig beter en gebeurt dit anders.
Er zijn verschillende bekende methoden om een koffieboon cafeïne vrij te maken. Allereerst is het handig om te weten dat de koffieboon gewoon groeit zoals deze normaal ook doet.
Het cafeïne vrij maken gebeurt dus niet in de plant, maar is een bewerking achteraf. Alle bekende methoden om een koffie cafeïnevrij te maken komen er op neer dat de koffiebonen in een bak met een bepaalde vloeistof worden gelegd.
Om het niet al te ingewikkeld te maken ga ik vooral in op het proces dat is gekozen voor de DECAF die wij in ons assortiment hebben, namelijk de CO2 methode.
Onze partner The Coffee Quest heeft dit heel mooi schematisch uitgelegd hieronder. Zij hebben voor deze methode gekozen omdat deze methode de smaken van de koffie het meest in tact houden.
Dus bijna dezelfde koffie, maar dan zonder cafeïne.
Zij, the Coffee Quest, leggen hier zelf het volgende over uit:
“Liquid Carbon Dioxide (CO2) is de techniek waar The Coffee Quest voor heeft gekozen. Water met koolzuur wordt gewonnen uit bronnen in het zuiden van Duitsland.
Dit water wordt van nature water met koolzuur door duizenden jaren in contact te zijn met koolzuurhoudende mineralen. Het water wordt door kalksteen of dolomiet naar beneden gedrukt, onder druk gezet en CO2 aan het water toegevoegd.
Dit water vind je in de supermarkt, bijvoorbeeld: Perrier of Bru.
Het water wordt naar de oppervlakte gepompt en onder druk gehouden. De CO2 wordt gescheiden van het water en door het onder druk te houden blijft de CO2 vloeibaar.
Deze vloeibare CO2 is het bad waarin de koffiebonen cafeïnevrij worden gemaakt. In tegenstelling tot water is vloeibare CO2 een zeer slecht oplosmiddel, wat nu van pas komt.
Alleen cafeïne wordt uit bonen gehaald, terwijl andere verbindingen overblijven.
De vloeistof circuleert langs de bonen en neemt alle cafeïne op en beweegt zich naar een tank aan het einde van het proces, waar de verzadigde CO2 van de cafeïne afdruipt en de CO2 opnieuw in de bonen wordt geïntroduceerd.
Dit proces wordt herhaald totdat er minder dan 0,08% cafeïne in de bonen zit. De cafeïne wordt uit het systeem gehaald door het op te lossen in water.
Dit bijproduct is perfect te gebruiken als natuurlijk additief voor frisdranken of natuurlijke energiedrankjes."
Interessant, niet?
